İlyas, Nusaybin’in kadim ruhunu sadece kelimelere dökmekle kalmamış, adeta yeniden canlandırmış. Tarihin tozlu raflarında kaybolmaya yüz tutmuş bir mirasa, sıcak bir kalbin, uyanık bir vicdanın sesiyle sahip çıkmış. Her cümlede, şehrin taşlarına, suyuna, sessizliğine gösterdiği derin sevgi ve sorumluluk duygusu yankılanıyor. Böylesine yürekten bir yazı, sadece bilgi değil; bir vefa, bir davettir. Kıymet bilen kaleminiz daim olsun.

Nusaybin için yazdıkların, adeta bu kadim şehrin taşlarına sinmiş binlerce yıllık hikâyelerin yankısı gibi... Gerçekten de Nusaybin, yalnızca geçmişin tozlu sayfalarında kalmış bir yerleşim değil; aksine, insanlık tarihinin en erken, en derin izlerinden birini taşıyan canlı bir bellek. Ancak ne yazık ki bugün bu hafıza, toprakların üstünü örten sessizlikle birlikte ağır ağır görünmez oluyor. Senin de çok güzel vurguladığın gibi, Nusaybin sıradan bir şehir değil. Mor Yakup’un izinde yürürken, Zeynel Abidin’in duasını duyar gibi oluyorsun. Beyazsu'nun serin sularına bakarken yalnızca doğayı değil, insanın doğayla kurduğu binlerce yıllık dostluğu da seyrediyorsun. Çağ Çağ Vadisi'nden yankılanan her esinti, sanki geçmişin bilgeliğini kulağımıza fısıldıyor. Ama neden böyle sessiz, neden bu kadar geri planda kaldı Nusaybin? Bu soru, aslında hepimizin içinde ince bir sızı gibi duruyor. Çünkü bir kültür mirasını yaşatmak, sadece ona sahip olmakla olmaz; onu anlatmak, korumak, dünyaya açmak da gerekir. Oysa Nusaybin, sanki kendi değerinin ağırlığı altında ezilmiş gibi. Sanki yüzyılların yorgunluğunu taşıyor ama kimse omzundaki o yükü hafifletmiyor. Nusaybin’in yaşadığı bu sessizlik, aslında hepimizin sorumluluğu. Çünkü Nusaybin’in hikâyesi sadece bu toprakların değil, tüm insanlığın ortak mirası. Burada filizlenen ilim, burada kurulan üniversite, burada yükselen dualar sadece bir coğrafyaya ait değil; tüm dünyaya mal olmuş birer hazine. Üstelik bu miras, yalnızca geçmişin nostaljisi değil; bugün hâlâ nefes alıyor, hâlâ yaşıyor. Mor Yakup Kilisesi'nin taşları hâlâ dua kokuyor, Zeynel Abidin Camii'nin minaresi hâlâ göğe yükseliyor. Beyazsu, çağlarken hâlâ yüzyılların sabrını ve direncini anlatıyor. Evet, Nusaybin’in daha fazlasını hak ettiği açık. Sadece bir tarih kitabının dipnotu olmak için değil, dünya kültür sahnesinde hak ettiği yeri almak için... Ama bu değişim, ancak biz bu şehrin hikâyesini gönülden sahiplenirsek mümkün olacak. Ancak biz Nusaybin’i yeniden hatırlarsak, yeniden anlatırsak, yeniden yaşatırsak… Çünkü Nusaybin yalnızca bir şehir değil. O, geçmişle geleceğin el sıkıştığı, zamanın durup soluklandığı bir eşik. Ve böyle bir eşik, unutulmayı değil; değer bilmeyi, korumayı, yüceltmeyi hak ediyor. Senin bu içten yazın, işte bu yüzden çok kıymetli. Çünkü Nusaybin’in sesi olmak, onun susturulmuş hikâyesine yeniden nefes vermek, ancak böyle duyarlı yüreklerle mümkün. Belki de artık zamanı geldi: Nusaybin’in sadece toprağında değil, yüreğimizde de yeniden yeşermesinin... Tebrik ederim yeğenim ,başarılarının devamını dilerim…

Sevgili kardeşim ilyas düşünüyorumda İlyas aydın öncesi ve sonrası çok değil 5-6 sene öncesine kadar yerli turist sayısı bir elin parmağı kadar azdı araki bulasın ama şimdi baktığımızda gelen turist kafileleri sayende hem Batı'nın kafasında bazı düşüncelerin pozitife dönüşmesinde hem kültürel zenginliklerimizin ön planda olmasında büyük çabalar sarf ettiğinin birebir şahidiyim memnuniyet ve zincirlerin kırılmasında ön ayak olduğun ve şehrimizin güzelliklerini tanıttığın için çok çok teşekkür ederim kardeşim Allahım bu yolda göstermiş olduğun. Çabayı boşa çıkarmasın eline kalemine ve yüreğine sağlık

Vallahi okurken bir ara “Nusaybin’e gitsem, orada tüm tarihi sırtıma alıp gezerim” diye düşündüm! Yani, bu yazı o kadar etkili ki, bir anda “Mor Yakup’ta sabah çayı içip, Beyazsu’da akşam yürüyüşü yapmalıyım” dedim! Yazarın yeteneği o kadar güçlü ki, ben daha haritalarda bulamadan Nusaybin’i kafamda turladım! Şimdi diyorum ki: Bu yazıyı okumadan Nusaybin’e gitmek… Yani o kadar eksik bir deneyim olur ki, sadece “merhaba” demek gibi! Bu yazı sanki bir tur rehberi değil, bir zaman makinesi! Sadece Nusaybin’i değil, bir nesil de geçirdin bu yazıyla! Kalemine sağlık, yüreğine sağlık! Nusaybin mi? O kadar harika anlatmışsın ki, oraya gitmek yerine, Nusaybin direkt bana yazıyormuş gibi hissediyorum!

Tebrik ederim. Ama bir gerçek varki şu anda Truzim ayakta tutan bizim değer verdiklerimiz değil . Süryani vatandaşlarımızın koruma altına aldığı ve yönettikleri sayedinde turist akın ediyor. Biz diğer toplumların veya kontrol dışı gelişen yerlerin diğer akıbetine bakalım dara yılda yaklaşık 2-3 milyon kişi ziyaret ediyor ama maalesef çöp içinde. Beyaz su bir yemek için oturduğunda geleceği hesap ispanyanın el- hamra sarayındakinden daha pahalı ve çöp içinde. Bunun gibi onlarca öneren verebilirim. Gerçek Şu ki biz bize turist gelmemesi için elimizden geleni yaptık yapıyoruz

Sevgili İlyas kardeşim öncelikle Nusaybinimizin ve bölge turizmi için yaptıkların ortada seni can gönülden tebrik ediyorum Kışla tv deki yazına gelince; çoğumuzun bile daha önce girmediği hatta ismini bile hatırlamadığı yerleri isim vererek anlatman takdire şayandır. Nusaybinimizi insanlarımızı kim bir adım öteye taşırsa bizim için değerdir değerlidir yolun açık olsun

Tebrik ediyorum ilyas Bey Nusaybin turizmi için güzel noktalara temas etmişsiniz. Sınır kapısı ve demiryolu da aktif olsa çok güzel olacak ilçemiz açısından...

Bu yazıyı okuyunca gerçekten gurur duydum. Amcam, Nusaybin’in güzelliklerini ve tarihi derinliğini öyle içten ve samimi bir dille anlatmış ki, insanın hemen kalkıp bu kadim şehri gezesi geliyor. Mor Yakup Kilisesi’nden Beyazsu’ya kadar her bir detayı büyük bir sevgi ve bilgiyle ele almış. Özellikle Nusaybin’in “dünyaya tanıtılmayı bekleyen bir hazine” olarak tanımlanması, yazının ruhunu çok güzel yansıtıyor. Bu kadar değerli bir kültürü bu kadar güzel bir şekilde aktarmak her yazarın harcı değil. Kalemine, yüreğine sağlık amca! Böyle yazılarla Nusaybin’in sesi çok daha gür çıkacak, buna yürekten inanıyorum.

Unutulmaya yüz tutmuş bu kültürel zenginliği tekrar tekrar gündeme getirme çabasında içinde olan değerli İlyas Aydın ‘ı tebrik ediyor başarılarının nice olmasını dilerim…

Nusaybin'in turizminin gelişmesi ve keşfedilmeyi bekleyen güzelliklerinin tanıtımı için göstermiş olduğunuz çabalarınız takdire şayan.. Bu çerçevedeki yazmış olduğunuz güzel yazınız de için de tebrik ediyorum.

❤️

Turizm insanları kaynaştıran en kuvvetli sevgi bağıdır. Dünyanın en hızlı gelişen sektörlerinden biri olan turizm, ilçemiz ekonomisine yaptığı katkının yanı sıra kültürlerin birbirini tanımasında, kaynaşmasında ve evrensel anlamda barışın sağlanmasında da önemli bir araçtır. Başarıdan hız ve ilham alarak tanıtımda, alt yapıda, ilçemizin doğal ve tarihsel güzelliklerine sahip çıkmak konusunda daha büyük bir gayretle çalışarak değerlerimizi tanıtmada önemli roller üstlenen genç girişimci amcaoğlum ilyas AYDIN a teşekkürlerimi ifade etmek isterim. Başarılar…

Nusaybin turizimine vermiş olduğun katkıdan dolayı tebriklerimi sunarım değerli kardeşim.

Sevgili kardeşim ilyas aydın Turizimde olan başarıların sayesinde Nusaybin inde başarılı yüzü oldun Nusaybin halkı adına Sonsuz teşekkür

Tebrik ediyorum amcaoğlu gerçekten Nusaybinin turizm alanında gerçekten çok çabalıyorsun başarılarının devamını dilerim.

Yaşayan bir destanı gündeme getirme mücadelenizi tebrik eder ve başarıların devamını dilerim kaleminize sağlık ????

Tarihi, Subarulardan başlayıp Osmanlı'ya kadar birçok medeniyete ev sahipliği yapmış olan kadim şehrimiz korunan bir alan değil canlandırılmayı bekleyen bir hazinedir. Bu değerli yazıyı bizlerle buluşturup Nusaybin'in hak ettiği ilgiyi hatırlatan değerli çalışmanın sahibine teşekkürlerimi sunarım. Yazdığı her satır kadim şehrimizi hak ettiği şekilde tanıtmaya yönelik önemli bir katkıdır

Nusaybinin aydın yuzu yolun acik olsun

Nusaybin’in sessizliğinde yankılanan bu kadim miras, aslında bize yalnızca geçmişi değil, geleceği de fısıldıyor. Her taşında, her suyunda insanlığın ortak hafızasına dokunan bir derinlik var. Oysa biz, bu eşsiz zenginliği yalnızca nostaljik bir hatıra gibi geride bırakmamalıyız; aksine onu çağdaş dünyaya, yeni nesillere ilham verecek bir hikâyeye dönüştürmeliyiz. Nusaybin, sadece korunacak bir miras değil; yaşatılarak büyütülecek bir umut kaynağıdır. Bu değerli yazıyla Nusaybin’in unutulmuş güzelliklerini yeniden hatırlatan kalemi gönülden tebrik ediyorum.